nacząć
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *načę̀ti.
Verb
nacząć pf
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “nacząć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “nacząć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish nacząć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈna.t͡ʂɔɲt͡ɕ/
- Rhymes: -at͡ʂɔɲt͡ɕ
- Syllabification: na‧cząć
Conjugation
| Conjugation of nacząć pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | nacząć | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | nacznę | naczniemy | ||||||||||||||||
| 2nd | naczniesz | naczniecie | |||||||||||||||||
| 3rd | nacznie | naczną | |||||||||||||||||
| impersonal | nacznie się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | nacząłem, -(e)m naczął |
naczęłam, -(e)m naczęła |
naczęłom, -(e)m naczęło |
naczęliśmy, -(e)śmy naczęli |
naczęłyśmy, -(e)śmy naczęły | |||||||||||||
| 2nd | nacząłeś, -(e)ś naczął |
naczęłaś, -(e)ś naczęła |
naczęłoś, -(e)ś naczęło |
naczęliście, -(e)ście naczęli |
naczęłyście, -(e)ście naczęły | ||||||||||||||
| 3rd | naczął | naczęła | naczęło | naczęli | naczęły | ||||||||||||||
| impersonal | naczęto | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | nacząłbym, bym naczął |
naczęłabym, bym naczęła |
naczęłobym, bym naczęło |
naczęlibyśmy, byśmy naczęli |
naczęłybyśmy, byśmy naczęły | |||||||||||||
| 2nd | nacząłbyś, byś naczął |
naczęłabyś, byś naczęła |
naczęłobyś, byś naczęło |
naczęlibyście, byście naczęli |
naczęłybyście, byście naczęły | ||||||||||||||
| 3rd | nacząłby, by naczął |
naczęłaby, by naczęła |
naczęłoby, by naczęło |
naczęliby, by naczęli |
naczęłyby, by naczęły | ||||||||||||||
| impersonal | naczęto by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech nacznę | nacznijmy | ||||||||||||||||
| 2nd | nacznij | nacznijcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech nacznie | niech naczną | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | naczęty | naczęta | naczęte | naczęci | naczęte | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | nacząwszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | naczęcie | ||||||||||||||||||
Further reading
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nacząć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nacząć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nacząć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nacząć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 24
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.