nabyć

Polish

Etymology

From na- +‎ być.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.bɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -abɨt͡ɕ
  • Syllabification: na‧być

Verb

nabyć pf (imperfective nabywać)

  1. (transitive) to obtain, to acquire
    Synonym: zdobyć
  2. (transitive) to buy, to purchase
    Synonyms: kupić, zakupić

Conjugation
Conjugation of nabyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nabyć
future tense 1st nabędę nabędziemy
2nd nabędziesz nabędziecie
3rd nabędzie nabędą
impersonal nabędzie się
past tense 1st nabyłem,
-(e)m nabył		 nabyłam,
-(e)m nabyła		 nabyłom,
-(e)m nabyło		 nabyliśmy,
-(e)śmy nabyli		 nabyłyśmy,
-(e)śmy nabyły
2nd nabyłeś,
-(e)ś nabył		 nabyłaś,
-(e)ś nabyła		 nabyłoś,
-(e)ś nabyło		 nabyliście,
-(e)ście nabyli		 nabyłyście,
-(e)ście nabyły
3rd nabył nabyła nabyło nabyli nabyły
impersonal nabyto
conditional 1st nabyłbym,
bym nabył		 nabyłabym,
bym nabyła		 nabyłobym,
bym nabyło		 nabylibyśmy,
byśmy nabyli		 nabyłybyśmy,
byśmy nabyły
2nd nabyłbyś,
byś nabył		 nabyłabyś,
byś nabyła		 nabyłobyś,
byś nabyło		 nabylibyście,
byście nabyli		 nabyłybyście,
byście nabyły
3rd nabyłby,
by nabył		 nabyłaby,
by nabyła		 nabyłoby,
by nabyło		 nabyliby,
by nabyli		 nabyłyby,
by nabyły
impersonal nabyto by
imperative 1st niech nabędę nabądźmy
2nd nabądź nabądźcie
3rd niech nabędzie niech nabędą
passive adjectival participle nabyty nabyta nabyte nabyci nabyte
anterior adverbial participle nabywszy
verbal noun nabycie

Further reading
  • nabyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nabyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.