naśmiecić

Polish

Etymology

From na- + śmiecić.

Pronunciation

  • IPA(key): /naɕˈmjɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: naś‧mie‧cić

Verb

naśmiecić pf (imperfective śmiecić)

  1. (intransitive) to litter (to drop or throw trash without properly disposing of it)

Conjugation

Conjugation of naśmiecić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naśmiecić
future tense 1st naśmiecę naśmiecimy
2nd naśmiecisz naśmiecicie
3rd naśmieci naśmiecą
impersonal naśmieci się
past tense 1st naśmieciłem,
-(e)m naśmiecił
naśmieciłam,
-(e)m naśmieciła
naśmieciłom,
-(e)m naśmieciło
naśmieciliśmy,
-(e)śmy naśmiecili
naśmieciłyśmy,
-(e)śmy naśmieciły
2nd naśmieciłeś,
-(e)ś naśmiecił
naśmieciłaś,
-(e)ś naśmieciła
naśmieciłoś,
-(e)ś naśmieciło
naśmieciliście,
-(e)ście naśmiecili
naśmieciłyście,
-(e)ście naśmieciły
3rd naśmiecił naśmieciła naśmieciło naśmiecili naśmieciły
impersonal naśmiecono
conditional 1st naśmieciłbym,
bym naśmiecił
naśmieciłabym,
bym naśmieciła
naśmieciłobym,
bym naśmieciło
naśmiecilibyśmy,
byśmy naśmiecili
naśmieciłybyśmy,
byśmy naśmieciły
2nd naśmieciłbyś,
byś naśmiecił
naśmieciłabyś,
byś naśmieciła
naśmieciłobyś,
byś naśmieciło
naśmiecilibyście,
byście naśmiecili
naśmieciłybyście,
byście naśmieciły
3rd naśmieciłby,
by naśmiecił
naśmieciłaby,
by naśmieciła
naśmieciłoby,
by naśmieciło
naśmieciliby,
by naśmiecili
naśmieciłyby,
by naśmieciły
impersonal naśmiecono by
imperative 1st niech naśmiecę naśmiećmy
2nd naśmieć naśmiećcie
3rd niech naśmieci niech naśmiecą
anterior adverbial participle naśmieciwszy
verbal noun naśmiecenie
verbs

Further reading

  • naśmiecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naśmiecić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.