myszka
Old Polish
Etymology
From mysz + -ka, possibly a calque of Latin mūsculus. Compare Russian мы́шца (mýšca), Serbo-Croatian мѝшӣћ, Slovene mȋšica.
Noun
myszka f
- (countable, anatomy) muscle (organ composed of muscle tissue)
- 1908 [ca 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, Lubiń, page 47:
- Musculus est caro in pollice vel tibia myschka w rącze
- [Musculus est caro in pollice vel tibia myszka w ręce]
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “myszka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɨʂ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɨʂka
- Syllabification: mysz‧ka
- Homophone: Myszka
Noun
myszka f
Declension
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.