müttefik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish متفق (something that conforms or agrees; ally; allied), from Arabic مُتَّفِق (muttafiq), participle of اِتَّفَقَ (ittafaqa, to come to agreement).

Pronunciation

  • Hyphenation: müt‧te‧fik

Noun

müttefik (definite accusative müttefiki, plural müttefikler)

  1. ally

Declension

Inflection
Nominative müttefik
Definite accusative müttefiki
Singular Plural
Nominative müttefik müttefikler
Definite accusative müttefiki müttefikleri
Dative müttefike müttefiklere
Locative müttefikte müttefiklerde
Ablative müttefikten müttefiklerden
Genitive müttefikin müttefiklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular müttefikim müttefiklerim
2nd singular müttefikin müttefiklerin
3rd singular müttefiki müttefikleri
1st plural müttefikimiz müttefiklerimiz
2nd plural müttefikiniz müttefikleriniz
3rd plural müttefikleri müttefikleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular müttefikimi müttefiklerimi
2nd singular müttefikini müttefiklerini
3rd singular müttefikini müttefiklerini
1st plural müttefikimizi müttefiklerimizi
2nd plural müttefikinizi müttefiklerinizi
3rd plural müttefiklerini müttefiklerini
Dative
Singular Plural
1st singular müttefikime müttefiklerime
2nd singular müttefikine müttefiklerine
3rd singular müttefikine müttefiklerine
1st plural müttefikimize müttefiklerimize
2nd plural müttefikinize müttefiklerinize
3rd plural müttefiklerine müttefiklerine
Locative
Singular Plural
1st singular müttefikimde müttefiklerimde
2nd singular müttefikinde müttefiklerinde
3rd singular müttefikinde müttefiklerinde
1st plural müttefikimizde müttefiklerimizde
2nd plural müttefikinizde müttefiklerinizde
3rd plural müttefiklerinde müttefiklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular müttefikimden müttefiklerimden
2nd singular müttefikinden müttefiklerinden
3rd singular müttefikinden müttefiklerinden
1st plural müttefikimizden müttefiklerimizden
2nd plural müttefikinizden müttefiklerinizden
3rd plural müttefiklerinden müttefiklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular müttefikimin müttefiklerimin
2nd singular müttefikinin müttefiklerinin
3rd singular müttefikinin müttefiklerinin
1st plural müttefikimizin müttefiklerimizin
2nd plural müttefikinizin müttefiklerinizin
3rd plural müttefiklerinin müttefiklerinin

Adjective

müttefik

  1. allied
  2. unanimous

References

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “müttefik”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “متفق”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1715
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN, page 855

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.