lhacz

Borrowed from Old Czech lháč.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /lʲxa(ː)t͡ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /lʲxat͡ʃ/, /lʲxɒt͡ʃ/

lhacz m ?

1. liar (one who tells lies)

   Synonyms: fałesznik, fałszerz, łeż, łgarz, matacz, szczekacz

   • 1950 [ca 1425], Jan Janów, editor, Najstarsze szczątki ewangeliarza polskiego, Krakow, page 42:

     Pakly rzku, ne z<n>agø gego, bødø podoben wam lhacz (ero similis vobis, mendax Jo 8, 55)

     [Pakli rzku, nie z<n>aję jego, będę podobien wam lhacz (ero similis vobis, mendax Jo 8, 55)]

• Middle Polish: lhacz

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(łgacz) lhacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish lhacz.

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈlxat͡ʂ/, /ˈlxɒt͡ʂ/

lhacz m pers

1. (Middle Polish) liar (one who tells lies)

   Synonyms: kłamca, (Middle Polish) łeż, łgarz

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “lhacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]