legitymacja
Polish
Etymology
Borrowed from German Legitimation, from Latin lēgitimātus.
Pronunciation
- IPA(key): /lɛ.ɡi.tɨˈmat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: le‧gi‧ty‧mac‧ja
Noun
legitymacja f
- identification, identity card, ID (proof of identity)
- (law) legitimacy, right
- affirmation, confirmation
- Synonym: potwierdzenie
Declension
Declension of legitymacja
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | legitymacja | legitymacje |
genitive | legitymacji | legitymacji/legitymacyj (archaic) |
dative | legitymacji | legitymacjom |
accusative | legitymację | legitymacje |
instrumental | legitymacją | legitymacjami |
locative | legitymacji | legitymacjach |
vocative | legitymacjo | legitymacje |
Further reading
- legitymacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- legitymacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.