leasaigh
See also: léasaigh
Irish
Pronunciation
- (Ulster) IPA(key): /ˈl̠ʲasˠi/
Verb
leasaigh (present analytic leasaíonn, future analytic leasóidh, verbal noun leasú, past participle leasaithe)
Conjugation
conjugation of leasaigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | leasaím | leasaíonn tú; leasaír† |
leasaíonn sé, sí | leasaímid; leasaíonn muid |
leasaíonn sibh | leasaíonn siad; leasaíd† |
a leasaíonn; a leasaíos | leasaítear |
past | leasaigh mé; leasaíos | leasaigh tú; leasaís | leasaigh sé, sí | leasaíomar; leasaigh muid | leasaigh sibh; leasaíobhair | leasaigh siad; leasaíodar | a leasaigh / ar leasaigh* |
leasaíodh | |
past habitual | leasaínn | leasaíteá | leasaíodh sé, sí | leasaímis; leasaíodh muid | leasaíodh sibh | leasaídís; leasaíodh siad | a leasaíodh / a leasaíodh* |
leasaítí | |
future | leasóidh mé; leasód; leasóchaidh mé† |
leasóidh tú; leasóir†; leasóchaidh tú† |
leasóidh sé, sí; leasóchaidh sé, sí† |
leasóimid; leasóidh muid; leasóchaimid†; leasóchaidh muid† |
leasóidh sibh; leasóchaidh sibh† |
leasóidh siad; leasóid†; leasóchaidh siad† |
a leasóidh; a leasós; a leasóchaidh†; a leasóchas† | leasófar; leasóchar† | |
conditional | leasóinn; leasóchainn† | leasófá; leasóchthᆠ| leasódh sé, sí; leasóchadh sé, sí† | leasóimis; leasódh muid; leasóchaimis†; leasóchadh muid† | leasódh sibh; leasóchadh sibh† | leasóidís; leasódh siad; leasóchadh siad† | a leasódh; a leasóchadh† / a leasódh*; a leasóchadh*† |
leasófaí; leasóchthaí† | |
subjunctive | present | go leasaí mé; go leasaíod† |
go leasaí tú; go leasaír† |
go leasaí sé, sí | go leasaímid; go leasaí muid |
go leasaí sibh | go leasaí siad; go leasaíd† |
— | go leasaítear |
past | dá leasaínn | dá leasaíteá | dá leasaíodh sé, sí | dá leasaímis; dá leasaíodh muid |
dá leasaíodh sibh | dá leasaídís; dá leasaíodh siad |
— | dá leasaítí | |
imperative | leasaím | leasaigh | leasaíodh sé, sí | leasaímis | leasaígí; leasaídh† |
leasaídís | — | leasaítear | |
verbal noun | leasú | ||||||||
past participle | leasaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Derived terms
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “leasaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 84
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.