kwalifikacja

Polish

Etymology

Borrowed from French qualification, from Latin quālificātiō.

Pronunciation

IPA^(key): /kfa.li.fiˈkat͡s.ja/
Audio (file)
Rhymes: -at͡sja
Syllabification: kwa‧li‧fi‧kac‧ja

Noun

kwalifikacja f

qualification (act or process of qualifying)

Declension

Declension of kwalifikacja

	singular
nominative	kwalifikacja
genitive	kwalifikacji
dative	kwalifikacji
accusative	kwalifikację
instrumental	kwalifikacją
locative	kwalifikacji
vocative	kwalifikacjo

Derived terms

adjective

kwalifikacyjny

noun

kwalifikacje

verb

kwalifikować

Related terms

adjective

kwalifikatorski

nouns

kwalifikator
kwalifikatorka

verbs

przekwalifikować
przekwalifikowywać
wykwalifikować
zakwalifikować
zakwalifikowywać

Further reading

kwalifikacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kwalifikacja in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.