kurzę

See also: kurze, Kurze, kürze, and Kürze

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kurę. By surface analysis, kura + . Cognate with Silesian kurzã.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /kur̝æ̃/
  • IPA(key): (15th CE) /kur̝æ̃/

Noun

kurzę n (diminutive kurzątko)

  1. chick (young chicken)
    Synonyms: gołopliszczę, kurczę
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 83, 3:
      Bo *zaprawdo wrobl nalazl sobe dom a gardliczya gnazdo, gdze poloszi *kurzota (pullos, Puł: dzeczy) swoia
      [Bo zaprawdę wrobl nalazł sobie dom a gardlica gniazdo, gdzie położy kurzęta (pullos, Puł: dzieci) swoja]
adjective
nouns

Descendants

  • Middle Polish: kurzę

References

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈku.ʐɛ/
  • Rhymes: -uʐɛ
  • Syllabification: ku‧rzę
  • Homophone: kurze

Verb

kurzę

  1. first-person singular present of kurzyć
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.