kuraĝulo

From kuraĝa +‎ -ulo.

• IPA^(key): [kurad͡ʒˈulo]
• Rhymes: -ulo
• Hyphenation: ku‧raĝ‧u‧lo

kuraĝulo (accusative singular kuraĝulon, plural kuraĝuloj, accusative plural kuraĝulojn)

1. brave person, courageous person
   • 1894, William Shakespeare, translated by L. L. Zamenhof, Hamleto, act I scene 1:

     Sed nun la juna fil' de Fortinbras,
     Kuraĝigita eble per la morto
     De nia reĝo, amasigis aron
     Da kuraĝuloj kaj aventuristoj

     But now Fortinbras's young son,
     Encouraged maybe by the death
     Of our king, has amassed a group
     Of brave people and adventurers

   • 1906, Kabe, translator, "Fabelo pri iu, kiu migris por ekkoni timon" by the Brothers Grimm, from Elektitaj fabeloj de la Fratoj Grimm:

     Silentu! diris al li la edzino, multaj kuraĝuloj jam perdis tie la vivon.

     Quiet! his wife told him, many courageous people have already lost their lives there.

   • 1907, Henri Vallienne, chapter 4, in Kastelo de Prelongo:

     Plezure oni ripetis en tendaroj, ke la kapitano Linŝardo estas trihara kuraĝulo, tute bonulo, sed kun kiu, Dinome! ne estas saĝe petoli.

     With pleasure they repeated in the camps that Captain Linshard was a three-haired courageous person, an entirely good person, but with whom, by God, it was not wise to be petulant.

   Antonyms: malkuraĝulo, timulo