ktoś

From kto +‎ -ś. First attested in 1455.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ktɔɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ktɔɕ/

ktoś m

1. indeterminate personal pronoun; someone, somebody
   • 1930 [c. 1455], “III Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 20, 39:

     A gdisz pobyegl møsz geden, prziwyodl gy ktosz (quidam) ku mnye

     [A gdyż pobiegł mąż jeden, przywiodł ji ktoś (quidam) ku mnie]

• Masurian: chtosz
• Polish: ktoś
• Silesian: ftoś, chtoś, gdoś, ktoś

• Sławski, Franciszek (1958-1965) “ktoś”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Bańkowski, Andrzej (2000) “ktoś”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ktoś”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish ktoś. By surface analysis, kto +‎ -ś. Compare Kashubian chtos and Slovincian chtesz.

• IPA^(key): /ktɔɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈktɔɕ/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -ɔɕ
• Syllabification: ktoś

ktoś m pers

1. indeterminate personal pronoun; someone, somebody

   Synonym: kto

2. indefinite personal pronoun; someone, somebody; anyone, anybody

   Synonym: ktokolwiek

3. pronoun referring to a person considered more important; someone, somebody

   Antonym: nikt

4. pronoun indicating a person as a separate idea; someone, somebody

ktoś m pers

1. (colloquial, often ironic) used when someone wants to refer to a person indirectly, as the speaker considers that person better; someone, somebody; person

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ktoś is one of the most used words in Polish, appearing 4 times in scientific texts, 1 time in news, 30 times in essays, 84 times in fiction, and 107 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 226 times, making it the 241st most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• ktoś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ktoś in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ktoś”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “KTOŚ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2020 March 30
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ktoś”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “ktoś”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “ktoś”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 614

• IPA^(key): /ˈktɔɕ/
• Rhymes: -ɔɕ
• Syllabification: ktoś

See ftoś.

ktoś m pers

1. Alternative form of ftoś

From a reduction of kto +‎ żeś.

ktoś

1. aorist of kto

• ktoś in silling.org