koteł

See also: kotel, Kotel, kötél, and Koteł

Polish

Etymology

From kot +‎ -eł.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkɔ.tɛw/
Audio (file)
Rhymes: -ɔtɛw
Syllabification: ko‧teł
Homophone: Koteł

Noun

koteł m animal

(colloquial, humorous) cat (feline)
Synonym: kot

Coordinate term: pieseł

Declension

Declension of koteł

	singular	plural
nominative	koteł	koteły
genitive	koteła	kotełów
dative	kotełowi	kotełom
accusative	koteła	koteły
instrumental	kotełem	kotełami
locative	kotele	kotełach
vocative	kotele	koteły

Related terms

adjective

koci

nouns

Further reading

koteł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kotel at Obserwatorium językowe Uniwersytetu Warszawskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.