koszara

See also: Koszara, koszarą, and Koszarą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish koszara, from a Romance language (cf. Romanian coșar, coșara, cașare),[1] from Old Church Slavonic кошара (košara), from Proto-Slavic *košàra. Compare Czech košár, Ukrainian коша́ра (košára).

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔˈʂa.ra/
  • Rhymes: -ara
  • Syllabification: ko‧sza‧ra
  • Homophone: Koszara

Noun

koszara f

  1. (Middle Polish, regional, dialectal) Alternative form of koszar

Declension
Declension of koszara
singular plural
nominative koszara koszary
genitive koszary koszar
dative koszarze koszarom
accusative koszarę koszary
instrumental koszarą koszarami
locative koszarze koszarach
vocative koszaro koszary

References
  1. Boryś, Wiesław (2005) “koszary”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 252

Further reading
  • koszara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • koszara in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.