korzyć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish korzyć się.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔ.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio 1, korzyć(file)
  • Audio 2, korzyć się(file)
  • Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: ko‧rzyć

Verb

korzyć impf (perfective ukorzyć)

  1. (transitive, literary) to humble
    Synonym: (obsolete) uniżać
  2. (reflexive with się, literary) to humble oneself
    Synonyms: bić czołem, (obsolete) uniżać się

Conjugation
Conjugation of korzyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive korzyć
present tense 1st korzę korzymy
2nd korzysz korzycie
3rd korzy korzą
impersonal korzy się
past tense 1st korzyłem,
-(e)m korzył		 korzyłam,
-(e)m korzyła		 korzyłom,
-(e)m korzyło		 korzyliśmy,
-(e)śmy korzyli		 korzyłyśmy,
-(e)śmy korzyły
2nd korzyłeś,
-(e)ś korzył		 korzyłaś,
-(e)ś korzyła		 korzyłoś,
-(e)ś korzyło		 korzyliście,
-(e)ście korzyli		 korzyłyście,
-(e)ście korzyły
3rd korzył korzyła korzyło korzyli korzyły
impersonal korzono
future tense 1st będę korzył,
będę korzyć		 będę korzyła,
będę korzyć		 będę korzyło,
będę korzyć		 będziemy korzyli,
będziemy korzyć		 będziemy korzyły,
będziemy korzyć
2nd będziesz korzył,
będziesz korzyć		 będziesz korzyła,
będziesz korzyć		 będziesz korzyło,
będziesz korzyć		 będziecie korzyli,
będziecie korzyć		 będziecie korzyły,
będziecie korzyć
3rd będzie korzył,
będzie korzyć		 będzie korzyła,
będzie korzyć		 będzie korzyło,
będzie korzyć		 będą korzyli,
będą korzyć		 będą korzyły,
będą korzyć
impersonal będzie korzyć się
conditional 1st korzyłbym,
bym korzył		 korzyłabym,
bym korzyła		 korzyłobym,
bym korzyło		 korzylibyśmy,
byśmy korzyli		 korzyłybyśmy,
byśmy korzyły
2nd korzyłbyś,
byś korzył		 korzyłabyś,
byś korzyła		 korzyłobyś,
byś korzyło		 korzylibyście,
byście korzyli		 korzyłybyście,
byście korzyły
3rd korzyłby,
by korzył		 korzyłaby,
by korzyła		 korzyłoby,
by korzyło		 korzyliby,
by korzyli		 korzyłyby,
by korzyły
impersonal korzono by
imperative 1st niech korzę korzmy
2nd korz korzcie
3rd niech korzy niech korzą
active adjectival participle korzący korząca korzące korzący korzące
passive adjectival participle korzony korzona korzone korzeni korzone
contemporary adverbial participle korząc
verbal noun korzenie

Derived terms
adjective
verbs
nouns
verb

Further reading
  • korzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • korzyć in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “korzyć się”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.