kooi

From Dutch kooi (“cage; bunk”), from Middle Dutch coye, ultimately from Latin cavea.

• IPA^(key): /koːi/

• Audio

  (file)

kooi (plural kooie, diminutive kooitjie)

1. bed

• bed

• kouw (dialectal)

From Middle Dutch coye, ultimately from Latin cavea. cf. German: Koje

• IPA^(key): /koːi̯/

• audio

  (file)

• Hyphenation: kooi
• Rhymes: -oːi̯

kooi f (plural kooien, diminutive kooitje n)

1. cage

   Zij houdt samen met haar man kanaries in een kooi.

   She keeps canaries in a cage together with her husband.

2. (nautical) bunk

   De visser lag al in zijn kooi.

   The fisherman was already lying in his bunk.

• Afrikaans: kooi
• Negerhollands: kooi
• → Aukan: koi
• → Catalan: coi
• → Caribbean Hindustani: koi
• → Papiamentu: koi, kouchi, kouwtsje
• → Russian: ко́йка (kójka)
  • → Ingrian: koikka, koika
• → Spanish: coy