konfabulacja

Polish

Etymology

Borrowed from New Latin cōnfābulātiō, from Latin cōnfābulārī.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔn.fa.buˈlat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: kon‧fa‧bu‧lac‧ja

Noun

konfabulacja f

  1. tattling
  2. (psychology) confabulation (fabricated memory believed to be true)

Declension
Declension of konfabulacja
singular plural
nominative konfabulacja konfabulacje
genitive konfabulacji konfabulacji/konfabulacyj (archaic)
dative konfabulacji konfabulacjom
accusative konfabulację konfabulacje
instrumental konfabulacją konfabulacjami
locative konfabulacji konfabulacjach
vocative konfabulacjo konfabulacje

Derived terms
adjective
  • konfabulacyjny
verb

Further reading
  • konfabulacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • konfabulacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.