koloratura
See also: kòloratura and koloraturą
Polish
Etymology
Borrowed from Italian coloratura.[1][2] First attested in 1825.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /kɔ.lɔ.raˈtu.ra/
Audio (file) - Rhymes: -ura
- Syllabification: ko‧lo‧ra‧tu‧ra
Noun
koloratura f (related adjective koloraturowy)
- (music) coloratura (florid or fancy passages in vocal music)
- (music) coloratura (singer of such passages)
- (music) coloratura (voice sung in such passages)
Declension
Declension of koloratura
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | koloratura | koloratury |
| genitive | koloratury | koloratur |
| dative | koloraturze | koloraturom |
| accusative | koloraturę | koloratury |
| instrumental | koloraturą | koloraturami |
| locative | koloraturze | koloraturach |
| vocative | koloraturo | koloratury |
Descendants
- → Kashubian: kòloratura
References
- Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “koloratura”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Stanisław Dubisz, editor (2003), “koloratura”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego (in Polish), number 82, 1825 October 12, page 1033
Further reading
- koloratura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- koloratura in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “koloratura”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 405
- Bańkowski, Andrzej (2000) “koloratura”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.