kocić
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kotìti. By surface analysis, kot + -ić. The second sense comes from the slang use of the word kot (“rookie”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: ko‧cić
Verb
kocić impf (perfective okocić)
Conjugation
Conjugation of kocić impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | kocić | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | kocę | kocimy | ||||||||||||||||
2nd | kocisz | kocicie | |||||||||||||||||
3rd | koci | kocą | |||||||||||||||||
impersonal | koci się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | kociłem, -(e)m kocił |
kociłam, -(e)m kociła |
kociłom, -(e)m kociło |
kociliśmy, -(e)śmy kocili |
kociłyśmy, -(e)śmy kociły | |||||||||||||
2nd | kociłeś, -(e)ś kocił |
kociłaś, -(e)ś kociła |
kociłoś, -(e)ś kociło |
kociliście, -(e)ście kocili |
kociłyście, -(e)ście kociły | ||||||||||||||
3rd | kocił | kociła | kociło | kocili | kociły | ||||||||||||||
impersonal | kocono | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę kocił, będę kocić |
będę kociła, będę kocić |
będę kociło, będę kocić |
będziemy kocili, będziemy kocić |
będziemy kociły, będziemy kocić | |||||||||||||
2nd | będziesz kocił, będziesz kocić |
będziesz kociła, będziesz kocić |
będziesz kociło, będziesz kocić |
będziecie kocili, będziecie kocić |
będziecie kociły, będziecie kocić | ||||||||||||||
3rd | będzie kocił, będzie kocić |
będzie kociła, będzie kocić |
będzie kociło, będzie kocić |
będą kocili, będą kocić |
będą kociły, będą kocić | ||||||||||||||
impersonal | będzie kocić się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | kociłbym, bym kocił |
kociłabym, bym kociła |
kociłobym, bym kociło |
kocilibyśmy, byśmy kocili |
kociłybyśmy, byśmy kociły | |||||||||||||
2nd | kociłbyś, byś kocił |
kociłabyś, byś kociła |
kociłobyś, byś kociło |
kocilibyście, byście kocili |
kociłybyście, byście kociły | ||||||||||||||
3rd | kociłby, by kocił |
kociłaby, by kociła |
kociłoby, by kociło |
kociliby, by kocili |
kociłyby, by kociły | ||||||||||||||
impersonal | kocono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech kocę | koćmy | ||||||||||||||||
2nd | koć | koćcie | |||||||||||||||||
3rd | niech koci | niech kocą | |||||||||||||||||
active adjectival participle | kocący | kocąca | kocące | kocący | kocące | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | kocąc | ||||||||||||||||||
verbal noun | kocenie |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.