kıyma

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قیمه,[1] قییمه,[2] verbal noun of kıymak.

Pronunciation
  • (noun) IPA(key): [kɯjˈmɑ]
  • (verb form) IPA(key): [ˈkɯj.mɑ]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: kıy‧ma

Noun

kıyma (definite accusative kıymayı, plural kıymalar)

  1. minced meat

Declension
Inflection
Nominative kıyma
Definite accusative kıymayı
Singular Plural
Nominative kıyma kıymalar
Definite accusative kıymayı kıymaları
Dative kıymaya kıymalara
Locative kıymada kıymalarda
Ablative kıymadan kıymalardan
Genitive kıymanın kıymaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kıymam kıymalarım
2nd singular kıyman kıymaların
3rd singular kıyması kıymaları
1st plural kıymamız kıymalarımız
2nd plural kıymanız kıymalarınız
3rd plural kıymaları kıymaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kıymamı kıymalarımı
2nd singular kıymanı kıymalarını
3rd singular kıymasını kıymalarını
1st plural kıymamızı kıymalarımızı
2nd plural kıymanızı kıymalarınızı
3rd plural kıymalarını kıymalarını
Dative
Singular Plural
1st singular kıymama kıymalarıma
2nd singular kıymana kıymalarına
3rd singular kıymasına kıymalarına
1st plural kıymamıza kıymalarımıza
2nd plural kıymanıza kıymalarınıza
3rd plural kıymalarına kıymalarına
Locative
Singular Plural
1st singular kıymamda kıymalarımda
2nd singular kıymanda kıymalarında
3rd singular kıymasında kıymalarında
1st plural kıymamızda kıymalarımızda
2nd plural kıymanızda kıymalarınızda
3rd plural kıymalarında kıymalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kıymamdan kıymalarımdan
2nd singular kıymandan kıymalarından
3rd singular kıymasından kıymalarından
1st plural kıymamızdan kıymalarımızdan
2nd plural kıymanızdan kıymalarınızdan
3rd plural kıymalarından kıymalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kıymamın kıymalarımın
2nd singular kıymanın kıymalarının
3rd singular kıymasının kıymalarının
1st plural kıymamızın kıymalarımızın
2nd plural kıymanızın kıymalarınızın
3rd plural kıymalarının kıymalarının

Derived terms
  • kıymacı
  • kıymalı
  • kıymalı
  • kıymayla
  • kıymaysa

See also
  • kıyma makinesi

Verb

kıyma

  1. second-person singular negative imperative of kıymak

References
  1. Redhouse, James W. (1890) “قیمه”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1510
  2. Kélékian, Diran (1911) “قییمه”, in Dictionnaire turc-français‎, Constantinople: Mihran, page 1003
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.