kıyamet

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قیامت (kıyâmet),[1] from Arabic قِيَامَة (qiyāma, resurrection, upheaval), from قَامَ (qāma, to stand up (to rise from lying or sitting position), to get up).[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /kɯ.jaːˈmet/
  • Hyphenation: kı‧yа‧met

Noun

kıyamet (definite accusative kıyameti, plural kıyametler)

  1. (religion) judgement day, apocalypse
  2. (figuratively) uproar
  3. (figuratively) Very bad weather.

Declension

Inflection
Nominative kıyamet
Definite accusative kıyameti
Singular Plural
Nominative kıyamet kıyametler
Definite accusative kıyameti kıyametleri
Dative kıyamete kıyametlere
Locative kıyamette kıyametlerde
Ablative kıyametten kıyametlerden
Genitive kıyametin kıyametlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kıyametim kıyametlerim
2nd singular kıyametin kıyametlerin
3rd singular kıyameti kıyametleri
1st plural kıyametimiz kıyametlerimiz
2nd plural kıyametiniz kıyametleriniz
3rd plural kıyametleri kıyametleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kıyametimi kıyametlerimi
2nd singular kıyametini kıyametlerini
3rd singular kıyametini kıyametlerini
1st plural kıyametimizi kıyametlerimizi
2nd plural kıyametinizi kıyametlerinizi
3rd plural kıyametlerini kıyametlerini
Dative
Singular Plural
1st singular kıyametime kıyametlerime
2nd singular kıyametine kıyametlerine
3rd singular kıyametine kıyametlerine
1st plural kıyametimize kıyametlerimize
2nd plural kıyametinize kıyametlerinize
3rd plural kıyametlerine kıyametlerine
Locative
Singular Plural
1st singular kıyametimde kıyametlerimde
2nd singular kıyametinde kıyametlerinde
3rd singular kıyametinde kıyametlerinde
1st plural kıyametimizde kıyametlerimizde
2nd plural kıyametinizde kıyametlerinizde
3rd plural kıyametlerinde kıyametlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular kıyametimden kıyametlerimden
2nd singular kıyametinden kıyametlerinden
3rd singular kıyametinden kıyametlerinden
1st plural kıyametimizden kıyametlerimizden
2nd plural kıyametinizden kıyametlerinizden
3rd plural kıyametlerinden kıyametlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular kıyametimin kıyametlerimin
2nd singular kıyametinin kıyametlerinin
3rd singular kıyametinin kıyametlerinin
1st plural kıyametimizin kıyametlerimizin
2nd plural kıyametinizin kıyametlerinizin
3rd plural kıyametlerinin kıyametlerinin

Derived terms

  • kış kıyamet
  • kıyamet kopmak
  • kıyamet kopmak
  • kıyamete kalmak
  • kızılca kıyamet

Descendants

  • Armenian: ղիամաթ (ġiamatʻ)

References

  1. Redhouse, James W. (1890) “قیامت”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1503
  2. Nişanyan, Sevan (2002–) “kıyamet”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.