jednoczyć

Polish

Etymology

From jednota +‎ -yć.

Pronunciation
  • IPA(key): /jɛdˈnɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: jed‧no‧czyć

Verb

jednoczyć impf (perfective zjednoczyć)

  1. (transitive) to unite, to unify
  2. (reflexive with się) to come together, to unite

Conjugation
Conjugation of jednoczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive jednoczyć
present tense 1st jednoczę jednoczymy
2nd jednoczysz jednoczycie
3rd jednoczy jednoczą
impersonal jednoczy się
past tense 1st jednoczyłem,
-(e)m jednoczył		 jednoczyłam,
-(e)m jednoczyła		 jednoczyłom,
-(e)m jednoczyło		 jednoczyliśmy,
-(e)śmy jednoczyli		 jednoczyłyśmy,
-(e)śmy jednoczyły
2nd jednoczyłeś,
-(e)ś jednoczył		 jednoczyłaś,
-(e)ś jednoczyła		 jednoczyłoś,
-(e)ś jednoczyło		 jednoczyliście,
-(e)ście jednoczyli		 jednoczyłyście,
-(e)ście jednoczyły
3rd jednoczył jednoczyła jednoczyło jednoczyli jednoczyły
impersonal jednoczono
future tense 1st będę jednoczył,
będę jednoczyć		 będę jednoczyła,
będę jednoczyć		 będę jednoczyło,
będę jednoczyć		 będziemy jednoczyli,
będziemy jednoczyć		 będziemy jednoczyły,
będziemy jednoczyć
2nd będziesz jednoczył,
będziesz jednoczyć		 będziesz jednoczyła,
będziesz jednoczyć		 będziesz jednoczyło,
będziesz jednoczyć		 będziecie jednoczyli,
będziecie jednoczyć		 będziecie jednoczyły,
będziecie jednoczyć
3rd będzie jednoczył,
będzie jednoczyć		 będzie jednoczyła,
będzie jednoczyć		 będzie jednoczyło,
będzie jednoczyć		 będą jednoczyli,
będą jednoczyć		 będą jednoczyły,
będą jednoczyć
impersonal będzie jednoczyć się
conditional 1st jednoczyłbym,
bym jednoczył		 jednoczyłabym,
bym jednoczyła		 jednoczyłobym,
bym jednoczyło		 jednoczylibyśmy,
byśmy jednoczyli		 jednoczyłybyśmy,
byśmy jednoczyły
2nd jednoczyłbyś,
byś jednoczył		 jednoczyłabyś,
byś jednoczyła		 jednoczyłobyś,
byś jednoczyło		 jednoczylibyście,
byście jednoczyli		 jednoczyłybyście,
byście jednoczyły
3rd jednoczyłby,
by jednoczył		 jednoczyłaby,
by jednoczyła		 jednoczyłoby,
by jednoczyło		 jednoczyliby,
by jednoczyli		 jednoczyłyby,
by jednoczyły
impersonal jednoczono by
imperative 1st niech jednoczę jednoczmy
2nd jednocz jednoczcie
3rd niech jednoczy niech jednoczą
active adjectival participle jednoczący jednocząca jednoczące jednoczący jednoczące
passive adjectival participle jednoczony jednoczona jednoczone jednoczeni jednoczone
contemporary adverbial participle jednocząc
verbal noun jednoczenie

Further reading
  • jednoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jednoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.