jardziekon

Old Polish

Etymology

Learned borrowing from Ecclesiastical Latin archidiāconus.[1] First attested in 1414.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /jard͡ʑɛkɔn/

IPA^(key): (15^th CE) /jard͡ʑɛkɔn/

Noun

jardziekon m animacy unattested

(Roman Catholicism) archdeacon (title of honour conferred only on a member of a cathedral chapter)
- 1878-1889 [1414], Archiwum Komisji Historycznej‎, volume III, page 219:
  Kaszal... vypisz dacz w rzeczy medzi xzandzem iardzekonem... a medzi Spitkem
  [Kazał... wypis dać w rzeczy miedzy księdzem jardziekonem... a miedzy Spytkiem]

Derived terms

adjective

jardziekanów

Descendants

Polish: archidiakon

References

Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “jardziekon”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(archidiakon) jardziekon”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.