jardziekanów

From jardziekon +‎ -ów. First attested in 1425.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /jard͡ʑɛkanɔːf/
• IPA^(key): (15^th CE) /jard͡ʑɛkanof/

jardziekanów

1. (relational) archdeacon's
   • 1960 [1425], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 790, Pyzdry:

     Yako czso zayøli moy kmyecze dobitek kzandza yardzecanow, tho zayøli w szycze a w løkach we szcodze na mey dzedzine

     [Jako cso zajęli moi kmiecie dobytek księdza jardziekanow, to zajęli w życie a w łąkach, we szkodzie na mej dziedzinie]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “jardziekanów”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN