jąkała

See also: Jąkała

Polish

Etymology

From jąkać +‎ -ała.

Pronunciation
  • IPA(key): /jɔŋˈka.wa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -awa
  • Syllabification: ją‧ka‧ła

Noun

jąkała m pers or jąkała f

  1. (colloquial) stutterer, stammerer
    Synonym: (Middle Polish) blekot

Declension

Masculine declension:

Declension of jąkała
singular plural
nominative jąkała jąkały
genitive jąkały jąkałów
dative jąkale jąkałom
accusative jąkałę jąkałów
instrumental jąkałą jąkałami
locative jąkale jąkałach
vocative jąkało jąkały

Feminine declension:

Declension of jąkała
singular plural
nominative jąkała jąkały
genitive jąkały jąkał
dative jąkale jąkałom
accusative jąkałę jąkały
instrumental jąkałą jąkałami
locative jąkale jąkałach
vocative jąkało jąkały

Verb

jąkała

  1. third-person singular feminine past of jąkać

Further reading
  • jąkała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jąkała in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.