interlokucja
See also: interlokucją
Polish
Etymology
Borrowed from French interlocution, from New Latin interlocūtiō.
Pronunciation
- IPA(key): /in.tɛr.lɔˈkut͡s.ja/
- Rhymes: -ut͡sja
- Syllabification: in‧ter‧lo‧kuc‧ja
Declension
Declension of interlokucja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | interlokucja | interlokucje |
| genitive | interlokucji | interlokucji/interlokucyj (archaic) |
| dative | interlokucji | interlokucjom |
| accusative | interlokucję | interlokucje |
| instrumental | interlokucją | interlokucjami |
| locative | interlokucji | interlokucjach |
| vocative | interlokucjo | interlokucje |
Further reading
- interlokucja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.