inaŭguri

See also: inauguri and inaugurí

Esperanto

Etymology

Common Romance, ultimately from Latin inaugurō. Compare French inaugurer, Italian inaugurare, Spanish inaugurar.

Pronunciation
  • IPA(key): [inawˈɡuri]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -uri
  • Hyphenation: i‧naŭ‧gu‧ri

Verb

inaŭguri (present inaŭguras, past inaŭguris, future inaŭguros, conditional inaŭgurus, volitive inaŭguru)

  1. to inaugurate

Conjugation
Conjugation of inaŭguri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense inaŭguras inaŭguris inaŭguros
active participle inaŭguranta inaŭgurantaj inaŭgurinta inaŭgurintaj inaŭguronta inaŭgurontaj
acc. inaŭgurantan inaŭgurantajn inaŭgurintan inaŭgurintajn inaŭgurontan inaŭgurontajn
passive participle inaŭgurata inaŭgurataj inaŭgurita inaŭguritaj inaŭgurota inaŭgurotaj
acc. inaŭguratan inaŭguratajn inaŭguritan inaŭguritajn inaŭgurotan inaŭgurotajn
nominal active participle inaŭguranto inaŭgurantoj inaŭgurinto inaŭgurintoj inaŭguronto inaŭgurontoj
acc. inaŭguranton inaŭgurantojn inaŭgurinton inaŭgurintojn inaŭguronton inaŭgurontojn
nominal passive participle inaŭgurato inaŭguratoj inaŭgurito inaŭguritoj inaŭguroto inaŭgurotoj
acc. inaŭguraton inaŭguratojn inaŭguriton inaŭguritojn inaŭguroton inaŭgurotojn
adverbial active participle inaŭgurante inaŭgurinte inaŭguronte
adverbial passive participle inaŭgurate inaŭgurite inaŭgurote
infinitive inaŭguri imperative inaŭguru conditional inaŭgurus

Derived terms
  • enoficigi (“to inaugurate, induct into office”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.