huikennella

Finnish

Etymology

huikea + -nnella

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhui̯kenːelːɑˣ/, [ˈhui̯k̟e̞nˌne̞lːɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -elːɑ
  • Syllabification(key): hui‧ken‧nel‧la

Verb

huikennella

  1. (intransitive) to fritter, to frivol, to wanton (live frivolously)

Conjugation

Inflection of huikennella (Kotus type 67*J/tulla, nt-nn gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. huikentelen en huikentele 1st sing. olen huikennellut en ole huikennellut
2nd sing. huikentelet et huikentele 2nd sing. olet huikennellut et ole huikennellut
3rd sing. huikentelee ei huikentele 3rd sing. on huikennellut ei ole huikennellut
1st plur. huikentelemme emme huikentele 1st plur. olemme huikennelleet emme ole huikennelleet
2nd plur. huikentelette ette huikentele 2nd plur. olette huikennelleet ette ole huikennelleet
3rd plur. huikentelevat eivät huikentele 3rd plur. ovat huikennelleet eivät ole huikennelleet
passive huikennellaan ei huikennella passive on huikenneltu ei ole huikenneltu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. huikentelin en huikennellut 1st sing. olin huikennellut en ollut huikennellut
2nd sing. huikentelit et huikennellut 2nd sing. olit huikennellut et ollut huikennellut
3rd sing. huikenteli ei huikennellut 3rd sing. oli huikennellut ei ollut huikennellut
1st plur. huikentelimme emme huikennelleet 1st plur. olimme huikennelleet emme olleet huikennelleet
2nd plur. huikentelitte ette huikennelleet 2nd plur. olitte huikennelleet ette olleet huikennelleet
3rd plur. huikentelivat eivät huikennelleet 3rd plur. olivat huikennelleet eivät olleet huikennelleet
passive huikenneltiin ei huikenneltu passive oli huikenneltu ei ollut huikenneltu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. huikentelisin en huikentelisi 1st sing. olisin huikennellut en olisi huikennellut
2nd sing. huikentelisit et huikentelisi 2nd sing. olisit huikennellut et olisi huikennellut
3rd sing. huikentelisi ei huikentelisi 3rd sing. olisi huikennellut ei olisi huikennellut
1st plur. huikentelisimme emme huikentelisi 1st plur. olisimme huikennelleet emme olisi huikennelleet
2nd plur. huikentelisitte ette huikentelisi 2nd plur. olisitte huikennelleet ette olisi huikennelleet
3rd plur. huikentelisivat eivät huikentelisi 3rd plur. olisivat huikennelleet eivät olisi huikennelleet
passive huikenneltaisiin ei huikenneltaisi passive olisi huikenneltu ei olisi huikenneltu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. huikentele älä huikentele 2nd sing.
3rd sing. huikennelkoon älköön huikennelko 3rd sing. olkoon huikennellut älköön olko huikennellut
1st plur. huikennelkaamme älkäämme huikennelko 1st plur.
2nd plur. huikennelkaa älkää huikennelko 2nd plur.
3rd plur. huikennelkoot älkööt huikennelko 3rd plur. olkoot huikennelleet älkööt olko huikennelleet
passive huikenneltakoon älköön huikenneltako passive olkoon huikenneltu älköön olko huikenneltu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. huikennellen en huikennelle 1st sing. lienen huikennellut en liene huikennellut
2nd sing. huikennellet et huikennelle 2nd sing. lienet huikennellut et liene huikennellut
3rd sing. huikennellee ei huikennelle 3rd sing. lienee huikennellut ei liene huikennellut
1st plur. huikennellemme emme huikennelle 1st plur. lienemme huikennelleet emme liene huikennelleet
2nd plur. huikennellette ette huikennelle 2nd plur. lienette huikennelleet ette liene huikennelleet
3rd plur. huikennellevat eivät huikennelle 3rd plur. lienevät huikennelleet eivät liene huikennelleet
passive huikenneltaneen ei huikenneltane passive lienee huikenneltu ei liene huikenneltu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st huikennella present huikenteleva huikenneltava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st huikennellakseni huikennellaksemme
2nd huikennellaksesi huikennellaksenne
3rd huikennellakseen
huikennellaksensa
past huikennellut huikenneltu
2nd inessive2 huikennellessa huikenneltaessa agent3 huikentelema
Possessive forms
Person sing. plur.
1st huikennellessani huikennellessamme
2nd huikennellessasi huikennellessanne
3rd huikennellessaan
huikennellessansa
negative huikentelematon
instructive huikennellen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive huikentelemassa
elative huikentelemasta
illative huikentelemaan
adessive huikentelemalla
abessive huikentelematta
instructive huikenteleman huikenneltaman
4th4 verbal noun huikenteleminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st huikentelemaisillani huikentelemaisillamme
2nd huikentelemaisillasi huikentelemaisillanne
3rd huikentelemaisillaan
huikentelemaisillansa

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.