hoogte

Dutch

Etymology

From Middle Dutch hôgede, from Old Dutch *hōgitha, from Proto-West Germanic *hauhiþu, from Proto-Germanic *hauhiþō, equivalent to hoog +‎ -te.

Cognates
Compare English height, Norwegian høyde, Swedish höjd, Icelandic hæð, Old High German hohida, Gothic hauhiþa.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɦoːx.tə/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: hoog‧te

Noun

hoogte f (plural hoogtes or hoogten)

  1. height
    De hoogte van de berg is meer dan 2000 meter. ― The height of the mountain is over 2000 meters.
    De hoogte van de sprong bepaalt vaak het succes bij het hoogspringen. ― The height of the jump often determines success in high jumping.
    Kinderen zijn altijd trots als ze merken dat hun hoogte toeneemt. ― Children always feel proud when they notice their height increasing.

Antonyms

Derived terms

Descendants
  • Negerhollands: hoogte
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.