groei

From Dutch groei, from groeien.

groei (uncountable)

1. growth

From Dutch groeien, from Middle Dutch groeyen, from Old Dutch gruoien.

groei (present groei, present participle groeiende, past participle gegroei)

1. (intransitive) to grow

• IPA^(key): /ɣrui̯/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ui̯

From groeien.

groei m (uncountable)

1. growth

   De groei van deze planten is opmerkelijk. ― The growth of these plants is remarkable.

   Planten hebben water en zonlicht nodig voor hun groei. ― Plants need water and sunlight for their growth.

   De stad heeft een snelle groei doorgemaakt in de afgelopen decennia. ― The city has experienced rapid growth over the past decades.

• groeihormoon

• Afrikaans: groei

See the etymology of the corresponding lemma form.

groei

1. inflection of groeien:
   1. first-person singular present indicative
   2. imperative

• regio