gloramo
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): [ɡlorˈamo]
- Rhymes: -amo
- Hyphenation: glor‧am‧o
Noun
gloramo (accusative singular gloramon, plural gloramoj, accusative plural gloramojn)
- desire for glory, ambition
- Ernest Drezen, Zamenhof, Ĉapitro 1,
- [Zamenhof] havis neniom da gloramo persona. Volonte li kaŝis sian personon ĉiuokaze, kiam tio estis utila por liaj ideoj, kaj eĉ ĉiam, kiam tio estis ebla.
- Zamenhof had no personal ambition. He willingly stayed in the background (lit. hid his person) whenever it was useful for his ideas — in fact, whenever it was possible.
- [Zamenhof] havis neniom da gloramo persona. Volonte li kaŝis sian personon ĉiuokaze, kiam tio estis utila por liaj ideoj, kaj eĉ ĉiam, kiam tio estis ebla.
- D. H. Lambert (translator), Julio Cezaro (Julius Caesar) by William Shakespeare, Act III, Scene 2,
- Laŭ la amo de Cezaro al mi mi lin ploras; laŭ lia feliĉo mi ĝojas; laŭ lia braveco mi lin honoras; sed pro lia gloramo mi lin mortigis.
- As Caesar loved me, I weep for him; as he was fortunate, I rejoice at it; as he was valiant, I honour him: but, as he was ambitious (lit. because of his ambition), I slew him.
- Laŭ la amo de Cezaro al mi mi lin ploras; laŭ lia feliĉo mi ĝojas; laŭ lia braveco mi lin honoras; sed pro lia gloramo mi lin mortigis.
- Ernest Drezen, Zamenhof, Ĉapitro 1,
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.