głupieć

See also: głupiec

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *glupěti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡwu.pjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upjɛt͡ɕ
  • Syllabification: głu‧pieć

Verb

głupieć impf (perfective zgłupieć or ogłupieć)

  1. (intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
    Synonyms: durnieć, idiocieć, kretynieć, tępieć
  2. (intransitive, colloquial) to lose one's bearings (to lose sight of or become unable to determine one's orientation, position, or abilities relative to one's surroundings or situation)

Conjugation
Conjugation of głupieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive głupieć
present tense 1st głupieję głupiejemy
2nd głupiejesz głupiejecie
3rd głupieje głupieją
impersonal głupieje się
past tense 1st głupiałem,
-(e)m głupiał		 głupiałam,
-(e)m głupiała		 głupiałom,
-(e)m głupiało		 głupieliśmy,
-(e)śmy głupieli		 głupiałyśmy,
-(e)śmy głupiały
2nd głupiałeś,
-(e)ś głupiał		 głupiałaś,
-(e)ś głupiała		 głupiałoś,
-(e)ś głupiało		 głupieliście,
-(e)ście głupieli		 głupiałyście,
-(e)ście głupiały
3rd głupiał głupiała głupiało głupieli głupiały
impersonal głupiano
future tense 1st będę głupiał,
będę głupieć		 będę głupiała,
będę głupieć		 będę głupiało,
będę głupieć		 będziemy głupieli,
będziemy głupieć		 będziemy głupiały,
będziemy głupieć
2nd będziesz głupiał,
będziesz głupieć		 będziesz głupiała,
będziesz głupieć		 będziesz głupiało,
będziesz głupieć		 będziecie głupieli,
będziecie głupieć		 będziecie głupiały,
będziecie głupieć
3rd będzie głupiał,
będzie głupieć		 będzie głupiała,
będzie głupieć		 będzie głupiało,
będzie głupieć		 będą głupieli,
będą głupieć		 będą głupiały,
będą głupieć
impersonal będzie głupieć się
conditional 1st głupiałbym,
bym głupiał		 głupiałabym,
bym głupiała		 głupiałobym,
bym głupiało		 głupielibyśmy,
byśmy głupieli		 głupiałybyśmy,
byśmy głupiały
2nd głupiałbyś,
byś głupiał		 głupiałabyś,
byś głupiała		 głupiałobyś,
byś głupiało		 głupielibyście,
byście głupieli		 głupiałybyście,
byście głupiały
3rd głupiałby,
by głupiał		 głupiałaby,
by głupiała		 głupiałoby,
by głupiało		 głupieliby,
by głupieli		 głupiałyby,
by głupiały
impersonal głupiano by
imperative 1st niech głupieję głupiejmy
2nd głupiej głupiejcie
3rd niech głupieje niech głupieją
active adjectival participle głupiejący głupiejąca głupiejące głupiejący głupiejące
contemporary adverbial participle głupiejąc
verbal noun głupienie
adjectives
adverb
nouns
verb

Further reading
  • głupieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głupieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.