głuchy

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *gluxъ.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɡwuxɨ]

Adjective

głuchy (adverb głucho)

  1. deaf

Declension

Further reading

  • Muka, Arnošt (1921, 1928) “głuchy”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
  • Starosta, Manfred (1999) “głuchy”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gluxъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡwu.xɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -uxɨ
  • Syllabification: głu‧chy
  • Homophone: Głuchy

Adjective

głuchy (comparative głuchszy, superlative najgłuchszy, derived adverb głucho)

  1. deaf
    Synonyms: niesłyszący, ogłuchły
  2. (of a sound) muffled
  3. (of a wall) without openings

Declension

Noun

głuchy m pers (female equivalent głucha)

  1. (nominalized) deaf person

Declension

Descendants

  • Vilamovian: głüch

Further reading

  • głuchy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głuchy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.