féad
See also: fead
Irish
Etymology
From Middle Irish fétaid (“be able, can”), from Old Irish ·éta, prototonic form of ad·cota (“obtain”).
Verb
féad (present analytic féadann, future analytic féadfaidh, verbal noun féadachtáil)
Usage notes
- This verb is used in the past and future in constructions meaning “should” or “shall be permitted”. The expressions is féidir le, bí in ann, and tar le are preferred to express “can”.
Inflection
conjugation of féad (first conjugation – A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | féadaim | féadann tú; féadair† |
féadann sé, sí | féadaimid | féadann sibh | féadann siad; féadaid† |
a fhéadann; a fhéadas / a bhféadann*; a bhféadas* |
féadtar |
past | d'fhéad mé; d'fhéadas / fhéad mé‡; fhéadas‡ |
d'fhéad tú; d'fhéadais / fhéad tú; fhéadais‡ |
d'fhéad sé, sí / fhéad sé, sí‡ |
d'fhéadamar; d'fhéad muid / fhéadamar; fhéad muid‡ |
d'fhéad sibh; d'fhéadabhair / fhéad sibh; fhéadabhair‡ |
d'fhéad siad; d'fhéadadar / fhéad siad; fhéadadar‡ |
a d'fhéad / ar fhéad* |
féadadh | |
past habitual | d'fhéadainn / fhéadainn‡; bhféadainn‡‡ |
d'fhéadtá / fhéadtá‡; bhféadtᇇ |
d'fhéadadh sé, sí / fhéadadh sé, sí‡; bhféadadh sé, s퇇 |
d'fhéadaimis; d'fhéadadh muid / fhéadaimis; fhéadadh muid‡; bhféadaimis‡‡; bhféadadh muid‡‡ |
d'fhéadadh sibh / fhéadadh sibh‡; bhféadadh sibh‡‡ |
d'fhéadaidís; d'fhéadadh siad / fhéadaidís; fhéadadh siad‡; bhféadaidís‡‡; bhféadadh siad‡‡ |
a d'fhéadadh / a bhféadadh* |
d'fhéadtaí / fhéadtaí‡; bhféadta퇇 | |
future | féadfaidh mé; féadfad |
féadfaidh tú; féadfair† |
féadfaidh sé, sí | féadfaimid; féadfaidh muid |
féadfaidh sibh | féadfaidh siad; féadfaid† |
a fhéadfaidh; a fhéadfas / a bhféadfaidh*; a bhféadfas* |
féadfar | |
conditional | d'fhéadfainn / fhéadfainn‡; bhféadfainn‡‡ | d'fhéadfá / fhéadfá‡; bhféadfᇇ | d'fhéadfadh sé, sí / fhéadfadh sé, sí‡; bhféadfadh sé, s퇇 | d'fhéadfaimis; d'fhéadfadh muid / fhéadfaimis‡; fhéadfadh muid‡; bhféadfaimis‡‡; bhféadfadh muid‡‡ | d'fhéadfadh sibh / fhéadfadh sibh‡; bhféadfadh sibh‡‡ | d'fhéadfaidís; d'fhéadfadh siad / fhéadfaidís‡; fhéadfadh siad‡; bhféadfaidís‡‡; bhféadfadh siad‡‡ | a d'fhéadfadh / a bhféadfadh* |
d'fhéadfaí / fhéadfaí‡; bhféadfa퇇 | |
subjunctive | present | go bhféada mé; go bhféadad† |
go bhféada tú; go bhféadair† |
go bhféada sé, sí | go bhféadaimid; go bhféada muid |
go bhféada sibh | go bhféada siad; go bhféadaid† |
— | go bhféadtar |
past | dá bhféadainn | dá bhféadtá | dá bhféadadh sé, sí | dá bhféadaimis; dá bhféadadh muid |
dá bhféadadh sibh | dá bhféadaidís; dá bhféadadh siad |
— | dá bhféadtaí | |
imperative | féadaim | Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value) | féadadh sé, sí | féadaimis | féadaigí; féadaidh† |
féadaidís | — | féadtar | |
verbal noun | féadachtáil | ||||||||
past participle | — |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.