enmanigi

Esperanto

Etymology

From en- +‎ mano +‎ -igi.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): [enmaˈniɡi]
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: en‧ma‧ni‧gi

Verb

enmanigi (present enmanigas, past enmanigis, future enmanigos, conditional enmanigus, volitive enmanigu)

  1. (transitive) to hand (give, pass or transmit with the hand)
    • 2009, Trevor Steele, Kvazaŭ ĉio dependus de mi:
      Post la aplaŭdo por Kurt, Mühsam enmanigis la paperon al la prezidanto Ernst Toller kaj evidente flustris, ke io estas transdonenda.
      After the applause for Kurt, Mühsam handed the paper to the president Ernst Toller and obviously whispered that something was to be handed over.

Conjugation
Conjugation of enmanigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense enmanigas enmanigis enmanigos
active participle enmaniganta enmanigantaj enmaniginta enmanigintaj enmanigonta enmanigontaj
acc. enmanigantan enmanigantajn enmanigintan enmanigintajn enmanigontan enmanigontajn
passive participle enmanigata enmanigataj enmanigita enmanigitaj enmanigota enmanigotaj
acc. enmanigatan enmanigatajn enmanigitan enmanigitajn enmanigotan enmanigotajn
nominal active participle enmaniganto enmanigantoj enmaniginto enmanigintoj enmanigonto enmanigontoj
acc. enmaniganton enmanigantojn enmaniginton enmanigintojn enmanigonton enmanigontojn
nominal passive participle enmanigato enmanigatoj enmanigito enmanigitoj enmanigoto enmanigotoj
acc. enmanigaton enmanigatojn enmanigiton enmanigitojn enmanigoton enmanigotojn
adverbial active participle enmanigante enmaniginte enmanigonte
adverbial passive participle enmanigate enmanigite enmanigote
infinitive enmanigi imperative enmanigu conditional enmanigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.