elegijny
Polish
Alternative forms
- elegiyny (Pre-reform orthography (1816))
Pronunciation
- IPA(key): /ɛ.lɛˈɡij.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ijnɨ
- Syllabification: e‧le‧gij‧ny
Adjective
elegijny (comparative bardziej elegijny, superlative najbardziej elegijny, derived adverb elegijnie)
- (relational, not comparable, literature, music) elegiac
- (literary) elegiac (expressing sorrow or mourning)
Declension
Declension of elegijny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | elegijny | elegijna | elegijne | elegijni | elegijne | |
genitive | elegijnego | elegijnej | elegijnego | elegijnych | ||
dative | elegijnemu | elegijnej | elegijnemu | elegijnym | ||
accusative | elegijnego | elegijny | elegijną | elegijne | elegijnych | elegijne |
instrumental | elegijnym | elegijną | elegijnym | elegijnymi | ||
locative | elegijnym | elegijnej | elegijnym | elegijnych |
Further reading
- elegijny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- elegijny in Polish dictionaries at PWN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “elegijny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “elegiyny”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “elegijny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “elegijny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 687
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.