dziwka

See also: dziwką

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dziéwka, from Proto-Slavic *děvъka. Doublet of dziewka (“girl”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑif.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ifka
  • Syllabification: dziw‧ka

Noun

dziwka f (diminutive dziweczka, augmentative dziwa)

  1. (slang) whore (prostitute)
    Synonyms: see Thesaurus:prostytutka
  2. (offensive) bitch, slut, whore

Declension
Declension of dziwka
singular plural
nominative dziwka dziwki
genitive dziwki dziwek
dative dziwce dziwkom
accusative dziwkę dziwki
instrumental dziwką dziwkami
locative dziwce dziwkach
vocative dziwko dziwki

Derived terms
noun
adjectives
nouns

Further reading
  • dziwka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziwka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.