dziwić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *divìti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑi.vit͡ɕ/
  • Audio 1, dziwić(file)
  • Audio 2, dziwić się(file)
  • Rhymes: -ivit͡ɕ
  • Syllabification: dzi‧wić

Verb

dziwić impf (perfective zdziwić or zadziwić)

  1. (transitive) to surprise, to astonish
    Synonym: zdumiewać
  2. (reflexive with się) to marvel, to be astonished [+dative = at something]
    Synonyms: dziwować się, zdumiewać się

Conjugation
Conjugation of dziwić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziwić
present tense 1st dziwię dziwimy
2nd dziwisz dziwicie
3rd dziwi dziwią
impersonal dziwi się
past tense 1st dziwiłem,
-(e)m dziwił		 dziwiłam,
-(e)m dziwiła		 dziwiłom,
-(e)m dziwiło		 dziwiliśmy,
-(e)śmy dziwili		 dziwiłyśmy,
-(e)śmy dziwiły
2nd dziwiłeś,
-(e)ś dziwił		 dziwiłaś,
-(e)ś dziwiła		 dziwiłoś,
-(e)ś dziwiło		 dziwiliście,
-(e)ście dziwili		 dziwiłyście,
-(e)ście dziwiły
3rd dziwił dziwiła dziwiło dziwili dziwiły
impersonal dziwiono
future tense 1st będę dziwił,
będę dziwić		 będę dziwiła,
będę dziwić		 będę dziwiło,
będę dziwić		 będziemy dziwili,
będziemy dziwić		 będziemy dziwiły,
będziemy dziwić
2nd będziesz dziwił,
będziesz dziwić		 będziesz dziwiła,
będziesz dziwić		 będziesz dziwiło,
będziesz dziwić		 będziecie dziwili,
będziecie dziwić		 będziecie dziwiły,
będziecie dziwić
3rd będzie dziwił,
będzie dziwić		 będzie dziwiła,
będzie dziwić		 będzie dziwiło,
będzie dziwić		 będą dziwili,
będą dziwić		 będą dziwiły,
będą dziwić
impersonal będzie dziwić się
conditional 1st dziwiłbym,
bym dziwił		 dziwiłabym,
bym dziwiła		 dziwiłobym,
bym dziwiło		 dziwilibyśmy,
byśmy dziwili		 dziwiłybyśmy,
byśmy dziwiły
2nd dziwiłbyś,
byś dziwił		 dziwiłabyś,
byś dziwiła		 dziwiłobyś,
byś dziwiło		 dziwilibyście,
byście dziwili		 dziwiłybyście,
byście dziwiły
3rd dziwiłby,
by dziwił		 dziwiłaby,
by dziwiła		 dziwiłoby,
by dziwiło		 dziwiliby,
by dziwili		 dziwiłyby,
by dziwiły
impersonal dziwiono by
imperative 1st niech dziwię dziwmy
2nd dziw dziwcie
3rd niech dziwi niech dziwią
active adjectival participle dziwiący dziwiąca dziwiące dziwiący dziwiące
passive adjectival participle dziwiony dziwiona dziwione dziwieni dziwione
contemporary adverbial participle dziwiąc
verbal noun dziwienie

Derived terms
nouns
verbs
adjectives
nouns
verbs

Further reading
  • dziwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziwić in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “dziwić się”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.