dziecko

Inherited from Proto-Slavic *dětьskъ. First attested in 1429.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /d͡ʑɛt͡skɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /d͡ʑɛt͡skɔ/

dziecko n

1. child

   Synonym: dziecię

   • 1856-1870 [1429], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 2257:

     Nicolaus... contumax in termino curie contra Thomconem de Nawoyowa, pro eo, quia sibi fideiussit, quod eundem Thomconem dzeczko debuit mittere a captiuitate libere, et eundem non dimisit, nec fecit

     [Nicolaus... contumax in termino curie contra Thomconem de Nawojowa, pro eo, quia sibi fideiussit, quod eundem Thomconem dziecko debuit mittere a captiuitate libere, et eundem non dimisit, nec fecit]

• Masurian: dżiecko
• Polish: dziecko
• Silesian: dziecko

• Boryś, Wiesław (2005) “dziecko”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “dziecko”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “dziecko”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “dziecko”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish dziecko.

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɛt͡s.kɔ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈd͡ʑɛt͡s.kɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡skɔ
• Syllabification: dziec‧ko

dziecko n

1. child (non-adult person)

   Synonyms: see Thesaurus:dziecko

2. child (person in relation to their parents)
3. child (non-adult animal)
4. child (product of someone's work that they feel fondly towards)
5. child (person that is the result of their surroundings)
6. child (form of address towards someone younger than the speaker towards which the speaker feels fondly)

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), dziecko is one of the most used words in Polish, appearing 116 times in scientific texts, 51 times in news, 42 times in essays, 77 times in fiction, and 129 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 415 times, making it the 114th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• dziecko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziecko in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “dziecko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “DZIECKO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2019 March 15
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dziecko”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “dziecko”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dziecko”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 638
• dziecko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Old Polish dziecko.

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɛt͡skɔ/
• Rhymes: -ɛt͡skɔ
• Syllabification: dziec‧ko

dziecko n

1. child (person in relation to their parents)
2. child (non-adult animal)
3. child (non-adult person)
4. child (form of address towards someone younger than the speaker towards which the speaker feels fondly)

• dziecko in silling.org