dziczeć

Polish

Etymology

From dziki + -eć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈd͡ʑi.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -it͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: dzi‧czeć

Verb

dziczeć impf (perfective zdziczeć)

  1. (intransitive, of animals and plants) to go feral, to run wild
  2. (intransitive, of humans) to run wild (to lose the qualities of a civilised person)
  3. (intransitive, of humans) to go bush (to revert to a feral nature; to shy away from people, to lose the ability to communicate with people)

Conjugation

Conjugation of dziczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziczeć
present tense 1st dziczeję dziczejemy
2nd dziczejesz dziczejecie
3rd dziczeje dziczeją
impersonal dziczeje się
past tense 1st dziczałem,
-(e)m dziczał
dziczałam,
-(e)m dziczała
dziczałom,
-(e)m dziczało
dziczeliśmy,
-(e)śmy dziczeli
dziczałyśmy,
-(e)śmy dziczały
2nd dziczałeś,
-(e)ś dziczał
dziczałaś,
-(e)ś dziczała
dziczałoś,
-(e)ś dziczało
dziczeliście,
-(e)ście dziczeli
dziczałyście,
-(e)ście dziczały
3rd dziczał dziczała dziczało dziczeli dziczały
impersonal dziczano
future tense 1st będę dziczał,
będę dziczeć
będę dziczała,
będę dziczeć
będę dziczało,
będę dziczeć
będziemy dziczeli,
będziemy dziczeć
będziemy dziczały,
będziemy dziczeć
2nd będziesz dziczał,
będziesz dziczeć
będziesz dziczała,
będziesz dziczeć
będziesz dziczało,
będziesz dziczeć
będziecie dziczeli,
będziecie dziczeć
będziecie dziczały,
będziecie dziczeć
3rd będzie dziczał,
będzie dziczeć
będzie dziczała,
będzie dziczeć
będzie dziczało,
będzie dziczeć
będą dziczeli,
będą dziczeć
będą dziczały,
będą dziczeć
impersonal będzie dziczeć się
conditional 1st dziczałbym,
bym dziczał
dziczałabym,
bym dziczała
dziczałobym,
bym dziczało
dziczelibyśmy,
byśmy dziczeli
dziczałybyśmy,
byśmy dziczały
2nd dziczałbyś,
byś dziczał
dziczałabyś,
byś dziczała
dziczałobyś,
byś dziczało
dziczelibyście,
byście dziczeli
dziczałybyście,
byście dziczały
3rd dziczałby,
by dziczał
dziczałaby,
by dziczała
dziczałoby,
by dziczało
dziczeliby,
by dziczeli
dziczałyby,
by dziczały
impersonal dziczano by
imperative 1st niech dziczeję dziczejmy
2nd dziczej dziczejcie
3rd niech dziczeje niech dziczeją
active adjectival participle dziczejący dziczejąca dziczejące dziczejący dziczejące
contemporary adverbial participle dziczejąc
verbal noun dziczenie

Further reading

  • dziczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.