dystynktywny
Polish
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /dɨs.tɨŋˈktɨv.nɨ/
- Rhymes: -ɨvnɨ
- Syllabification: dys‧tyn‧ktyw‧ny
Adjective
dystynktywny (comparative bardziej dystynktywny, superlative najbardziej dystynktywny, derived adverb dystynktywnie)
- (literary) distinctive, distinguishing (used to or enabling the distinguishing of some thing)
- Synonym: charakterystyczny
- (linguistics) distinctive (having a distinctive function and serving the purpose of linguistic communication)
- Synonym: relewantny
Declension
Declension of dystynktywny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | dystynktywny | dystynktywna | dystynktywne | dystynktywni | dystynktywne | |
| genitive | dystynktywnego | dystynktywnej | dystynktywnego | dystynktywnych | ||
| dative | dystynktywnemu | dystynktywnej | dystynktywnemu | dystynktywnym | ||
| accusative | dystynktywnego | dystynktywny | dystynktywną | dystynktywne | dystynktywnych | dystynktywne |
| instrumental | dystynktywnym | dystynktywną | dystynktywnym | dystynktywnymi | ||
| locative | dystynktywnym | dystynktywnej | dystynktywnym | dystynktywnych | ||
Derived terms
noun
- dystynktywność
Related terms
adjectives
- dystyngowany
- dystynkcyjny
adverb
nouns
- dystynkcja
- dystynkcje
- dystynkt
- dystynktorium
verb
- dystyngować impf
Further reading
- dystynktywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dystynktywny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.