dymisja

See also: dymisją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin dīmissiō.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɨˈmi.sja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -isja
  • Syllabification: dy‧mi‧sja

Noun

dymisja f

  1. dismissal (deprivation of office)
  2. resignation (from an office, public position)

Declension
Declension of dymisja
singular plural
nominative dymisja dymisje
genitive dymisji dymisji/dymisyj (archaic)
dative dymisji dymisjom
accusative dymisję dymisje
instrumental dymisją dymisjami
locative dymisji dymisjach
vocative dymisjo dymisje

Derived terms
verbs
  • dymisjonować impf
  • zdymisjonować pf

Further reading
  • dymisja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dymisja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.