droogte

Dutch

Etymology

From Middle Dutch droochte. Equivalent to droog +‎ -te.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdroːx.tə/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: droog‧te

Noun

droogte f (plural droogten or droogtes)

  1. drought
    De droogte heeft de oogst dit jaar sterk beïnvloed. ― The drought has greatly affected the harvest this year.
    Er zijn maatregelen genomen vanwege de aanhoudende droogte. ― Measures have been taken due to the persistent drought.
    De boeren vrezen nog een jaar van droogtes. ― The farmers fear another year of droughts.

Descendants
  • Afrikaans: droogte
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.