dozbroić

Polish

From do- +‎ zbroić.

dozbroić pf (imperfective dozbrajać)

(transitive, military) to arm up (to supply with additional weapons)
(transitive) to arm up (to supply a factory with additional machinery and equipment)
(reflexive with się, military) to arm oneself up, to tool up

Conjugation of dozbroić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dozbroić
future tense	1^st	dozbroję			dozbroimy
	2^nd	dozbroisz			dozbroicie
	3^rd	dozbroi			dozbroją
	impersonal	dozbroi się
past tense	1^st	dozbroiłem, -(e)m dozbroił	dozbroiłam, -(e)m dozbroiła	dozbroiłom, -(e)m dozbroiło	dozbroiliśmy, -(e)śmy dozbroili	dozbroiłyśmy, -(e)śmy dozbroiły
	2^nd	dozbroiłeś, -(e)ś dozbroił	dozbroiłaś, -(e)ś dozbroiła	dozbroiłoś, -(e)ś dozbroiło	dozbroiliście, -(e)ście dozbroili	dozbroiłyście, -(e)ście dozbroiły
	3^rd	dozbroił	dozbroiła	dozbroiło	dozbroili	dozbroiły
	impersonal	dozbrojono
conditional	1^st	dozbroiłbym, bym dozbroił	dozbroiłabym, bym dozbroiła	dozbroiłobym, bym dozbroiło	dozbroilibyśmy, byśmy dozbroili	dozbroiłybyśmy, byśmy dozbroiły
	2^nd	dozbroiłbyś, byś dozbroił	dozbroiłabyś, byś dozbroiła	dozbroiłobyś, byś dozbroiło	dozbroilibyście, byście dozbroili	dozbroiłybyście, byście dozbroiły
	3^rd	dozbroiłby, by dozbroił	dozbroiłaby, by dozbroiła	dozbroiłoby, by dozbroiło	dozbroiliby, by dozbroili	dozbroiłyby, by dozbroiły
	impersonal	dozbrojono by
imperative	1^st	niech dozbroję			dozbrójmy
	2^nd	dozbrój			dozbrójcie
	3^rd	niech dozbroi			niech dozbroją
passive adjectival participle		dozbrojony	dozbrojona	dozbrojone	dozbrojeni	dozbrojone
anterior adverbial participle		dozbroiwszy
verbal noun		dozbrojenie