doręczać

Polish

Etymology

From doręczyć + -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈrɛn.t͡ʂat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: do‧rę‧czać

Verb

doręczać impf (perfective doręczyć)

  1. (transitive, automotive, transport) to deliver, to hand over

Conjugation

Conjugation of doręczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doręczać
present tense 1st doręczam doręczamy
2nd doręczasz doręczacie
3rd doręcza doręczają
impersonal doręcza się
past tense 1st doręczałem,
-(e)m doręczał
doręczałam,
-(e)m doręczała
doręczałom,
-(e)m doręczało
doręczaliśmy,
-(e)śmy doręczali
doręczałyśmy,
-(e)śmy doręczały
2nd doręczałeś,
-(e)ś doręczał
doręczałaś,
-(e)ś doręczała
doręczałoś,
-(e)ś doręczało
doręczaliście,
-(e)ście doręczali
doręczałyście,
-(e)ście doręczały
3rd doręczał doręczała doręczało doręczali doręczały
impersonal doręczano
future tense 1st będę doręczał,
będę doręczać
będę doręczała,
będę doręczać
będę doręczało,
będę doręczać
będziemy doręczali,
będziemy doręczać
będziemy doręczały,
będziemy doręczać
2nd będziesz doręczał,
będziesz doręczać
będziesz doręczała,
będziesz doręczać
będziesz doręczało,
będziesz doręczać
będziecie doręczali,
będziecie doręczać
będziecie doręczały,
będziecie doręczać
3rd będzie doręczał,
będzie doręczać
będzie doręczała,
będzie doręczać
będzie doręczało,
będzie doręczać
będą doręczali,
będą doręczać
będą doręczały,
będą doręczać
impersonal będzie doręczać się
conditional 1st doręczałbym,
bym doręczał
doręczałabym,
bym doręczała
doręczałobym,
bym doręczało
doręczalibyśmy,
byśmy doręczali
doręczałybyśmy,
byśmy doręczały
2nd doręczałbyś,
byś doręczał
doręczałabyś,
byś doręczała
doręczałobyś,
byś doręczało
doręczalibyście,
byście doręczali
doręczałybyście,
byście doręczały
3rd doręczałby,
by doręczał
doręczałaby,
by doręczała
doręczałoby,
by doręczało
doręczaliby,
by doręczali
doręczałyby,
by doręczały
impersonal doręczano by
imperative 1st niech doręczam doręczajmy
2nd doręczaj doręczajcie
3rd niech doręcza niech doręczają
active adjectival participle doręczający doręczająca doręczające doręczający doręczające
passive adjectival participle doręczany doręczana doręczane doręczani doręczane
contemporary adverbial participle doręczając
verbal noun doręczanie
adjective
  • doręczycielski
nouns

Further reading

  • doręczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doręczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.