domniemanie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.mɲɛˈma.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: do‧mnie‧ma‧nie
Noun
domniemanie n
- verbal noun of domniemać
- presumption, supposition
- domniemanie niewinności ― presumption of innocence
Declension
Declension of domniemanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | domniemanie | domniemania |
| genitive | domniemania | domniemań |
| dative | domniemaniu | domniemaniom |
| accusative | domniemanie | domniemania |
| instrumental | domniemaniem | domniemaniami |
| locative | domniemaniu | domniemaniach |
| vocative | domniemanie | domniemania |
Further reading
- domniemanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- domniemanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.