domówić
See also: domowić
Old Polish
Verb
domówić pf (imperfective domawiać)
- to finish saying
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 612:
- A takosch rzekl myly Kristus daley: Ova szye przyblyza, yen myą zdradzy. A nye doczyągnal myly Kristus tego slova domovycz, aze Iudasch poydzye (adhuc eo loquente ecce Judas... venit Mat 26, 47) z vyelyką tlusczą Zydov y ryczerzov
- [A takoż rzekł miły Krystus dalej: Owa sie przybliża, jen mię zdradzi. A nie dociągnął miły Krystus tego słowa domowić, aże Judasz pojdzie (adhuc eo loquente ecce Judas... venit Mat 26, 47) z wieliką tłuszczą Żydow i rycerzow]
- to agree on or coordinate the details of something
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 507:
- Czczyenye o tem, yako Zydovye Vyelyką Srodą konyecznye domovyly, yze myely vbycz mylego Iesuszą
- [Czcienie o tem, jako Żydowie w Wieliką Środę koniecznie domowili, iże mieli ubić miłego Jesusa]
- (reflexive with się, law) to declare in a trial
- 1868 [1481], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego, volume XVI, page 392:
- Prefatus procurator iure proloqutus est al. domowił sie, ut predicta Anna de Jasionka tradidit filio suo Iohanni per legitimum al. obcego tutorem causam vergentem cum generoso Iohanne subpincerna et eciam Anna Korytkowa eodem modo marito suo tradidit, quod et ius decrevit, quod possunt habere
- [Prefatus procurator iure proloqutus est al. domovyl sze, ut predicta Anna de Iaszonka tradidit filio suo Iohanni per legitimum al. obczego tutorem causam vergentem cum generoso Iohanne subpincerna et eciam Anna Korythkowa eodem modo marito suo tradidit, quod et ius decrevit, quod possunt habere]
Descendants
- Polish: domówić
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “domówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish domówić. By surface analysis, do- + mówić.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈmu.vit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /dɔˈmo.vit͡ɕ/
- Rhymes: -uvit͡ɕ
- Syllabification: do‧mó‧wić
Verb
domówić pf (imperfective domawiać)
- (transitive, literary) to finish saying
- Synonyms: dokończyć, dopowiedzieć
- (transitive) to order something extra
- Hypernym: zamówić
- (transitive) to agree on or coordinate the details of something [+ z (instrumental) = with whom]
- Synonym: dograć
- (transitive, dated) to rib, to deride, to jeer, to jibe
- Synonyms: przymówić; see also Thesaurus:obrażać
- (reflexive with się, colloquial) to agree on or coordinate the details of something [+ z (instrumental) = with whom]
- Synonym: porozumieć się
- (reflexive with się, colloquial) to admonish
- Synonym: przymówić się
Conjugation
Conjugation of domówić pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | domówić | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | domówię | domówimy | ||||||||||||||||
2nd | domówisz | domówicie | |||||||||||||||||
3rd | domówi | domówią | |||||||||||||||||
impersonal | domówi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | domówiłem, -(e)m domówił |
domówiłam, -(e)m domówiła |
domówiłom, -(e)m domówiło |
domówiliśmy, -(e)śmy domówili |
domówiłyśmy, -(e)śmy domówiły | |||||||||||||
2nd | domówiłeś, -(e)ś domówił |
domówiłaś, -(e)ś domówiła |
domówiłoś, -(e)ś domówiło |
domówiliście, -(e)ście domówili |
domówiłyście, -(e)ście domówiły | ||||||||||||||
3rd | domówił | domówiła | domówiło | domówili | domówiły | ||||||||||||||
impersonal | domówiono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | domówiłbym, bym domówił |
domówiłabym, bym domówiła |
domówiłobym, bym domówiło |
domówilibyśmy, byśmy domówili |
domówiłybyśmy, byśmy domówiły | |||||||||||||
2nd | domówiłbyś, byś domówił |
domówiłabyś, byś domówiła |
domówiłobyś, byś domówiło |
domówilibyście, byście domówili |
domówiłybyście, byście domówiły | ||||||||||||||
3rd | domówiłby, by domówił |
domówiłaby, by domówiła |
domówiłoby, by domówiło |
domówiliby, by domówili |
domówiłyby, by domówiły | ||||||||||||||
impersonal | domówiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech domówię | domówmy | ||||||||||||||||
2nd | domów | domówcie | |||||||||||||||||
3rd | niech domówi | niech domówią | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | domówiony | domówiona | domówione | domówieni | domówione | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | domówiwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | domówienie |
References
Further reading
- domówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- domówić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “domowić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “domowić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Wiesław Morawski (14.05.2019) “DOMÓWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- “DOMÓWIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 08.06.2010
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “domówić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “domówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “domówić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 506
- domówić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.