dokuczać

Polish

Etymology

From dokuczyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈku.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: do‧ku‧czać

Verb

dokuczać impf (perfective dokuczyć)

  1. (sometimes transitive, usually intransitive) to trouble, to bother, to upset, to tease, to taunt, to cause suffering to [+dative = someone] [+dative = someone]
    Nie dokuczaj mu! ― Don't tease him!
  2. (intransitive) to demand, to ask for [+ o (accusative) = something]

Conjugation
Conjugation of dokuczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dokuczać
present tense 1st dokuczam dokuczamy
2nd dokuczasz dokuczacie
3rd dokucza dokuczają
impersonal dokucza się
past tense 1st dokuczałem,
-(e)m dokuczał		 dokuczałam,
-(e)m dokuczała		 dokuczałom,
-(e)m dokuczało		 dokuczaliśmy,
-(e)śmy dokuczali		 dokuczałyśmy,
-(e)śmy dokuczały
2nd dokuczałeś,
-(e)ś dokuczał		 dokuczałaś,
-(e)ś dokuczała		 dokuczałoś,
-(e)ś dokuczało		 dokuczaliście,
-(e)ście dokuczali		 dokuczałyście,
-(e)ście dokuczały
3rd dokuczał dokuczała dokuczało dokuczali dokuczały
impersonal dokuczano
future tense 1st będę dokuczał,
będę dokuczać		 będę dokuczała,
będę dokuczać		 będę dokuczało,
będę dokuczać		 będziemy dokuczali,
będziemy dokuczać		 będziemy dokuczały,
będziemy dokuczać
2nd będziesz dokuczał,
będziesz dokuczać		 będziesz dokuczała,
będziesz dokuczać		 będziesz dokuczało,
będziesz dokuczać		 będziecie dokuczali,
będziecie dokuczać		 będziecie dokuczały,
będziecie dokuczać
3rd będzie dokuczał,
będzie dokuczać		 będzie dokuczała,
będzie dokuczać		 będzie dokuczało,
będzie dokuczać		 będą dokuczali,
będą dokuczać		 będą dokuczały,
będą dokuczać
impersonal będzie dokuczać się
conditional 1st dokuczałbym,
bym dokuczał		 dokuczałabym,
bym dokuczała		 dokuczałobym,
bym dokuczało		 dokuczalibyśmy,
byśmy dokuczali		 dokuczałybyśmy,
byśmy dokuczały
2nd dokuczałbyś,
byś dokuczał		 dokuczałabyś,
byś dokuczała		 dokuczałobyś,
byś dokuczało		 dokuczalibyście,
byście dokuczali		 dokuczałybyście,
byście dokuczały
3rd dokuczałby,
by dokuczał		 dokuczałaby,
by dokuczała		 dokuczałoby,
by dokuczało		 dokuczaliby,
by dokuczali		 dokuczałyby,
by dokuczały
impersonal dokuczano by
imperative 1st niech dokuczam dokuczajmy
2nd dokuczaj dokuczajcie
3rd niech dokucza niech dokuczają
active adjectival participle dokuczający dokuczająca dokuczające dokuczający dokuczające
contemporary adverbial participle dokuczając
verbal noun dokuczanie
adjective
adverb
noun

Further reading
  • dokuczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dokuczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.