deklamatorka
See also: deklamatorką
Polish
Etymology
From deklamator + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /dɛk.la.maˈtɔr.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɔrka
- Syllabification: dek‧la‧ma‧tor‧ka
Noun
deklamatorka f (male equivalent deklamator)
- (literary) female equivalent of deklamator (“reciter, declaimer”)
- Synonym: recytatorka
Declension
Declension of deklamatorka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | deklamatorka | deklamatorki |
| genitive | deklamatorki | deklamatorek |
| dative | deklamatorce | deklamatorkom |
| accusative | deklamatorkę | deklamatorki |
| instrumental | deklamatorką | deklamatorkami |
| locative | deklamatorce | deklamatorkach |
| vocative | deklamatorko | deklamatorki |
Related terms
adjectives
- deklamacyjny
- deklamatorski
adverb
- deklamatorsko
nouns
- deklamacja
- deklamacyjność
- deklamatorstwo
- deklamatoryka
verb
Further reading
- deklamatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- deklamatorka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.