dźěłać
Upper Sorbian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dělati (“to do”). By surface analysis, dźěło + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈd͡ʒɪwat͡ʃ/
- Rhymes: -ɪwat͡ʃ
- Hyphenation: dźě‧łać
- Syllabification: dźě‧łać
Conjugation
Conjugation of dźěłać (imperfective)
| person | singular | dual | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| virile | nonvirile | ||||
| infinitive | dźěłać | ||||
| transgressive | dźěłajo, dźěłajcy | ||||
| present tense | 1st | dźěłam | dźěłamoj | dźěłamy | |
| 2nd | dźěłaš | dźěłataj | dźěłatej | dźěłaće | |
| 3rd | dźěła | dźěłataj | dźěłatej | dźěłaja, dźěłaju | |
| past tense | 1st | dźěłach | dźěłachmoj | dźěłachmy | |
| 2nd | dźěłaše | dźěłaštaj | dźěłaštej | dźěłašće | |
| 3rd | dźěłaše | dźěłaštaj | dźěłaštej | dźěłachu | |
| imperative | 1st | — | dźěłajmoj | dźěłajmy | |
| 2nd | dźěłaj | dźěłajtaj | dźěłajtej | dźěłajće | |
| 3rd | dźěłaj | — | |||
| past active participle | dźěłacy | ||||
| past passive participle | dźěłany | ||||
| ł-form | dźěłał | ||||
| verbal noun | dźěłanje | ||||
Further reading
- “dźěłać” in Soblex
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.